بعد از خروج از دنیای کودکی و ورود به دنیای بزرگسالی که برای قدم گذاشتن در اون آماده نبودم با چالش‌های بسیار زیادی مواجه شدم. انگار تمام کودکی من فقط و فقط به رشد فیزیکی و نباتی گذشته بود و من از نظر روحی و ذهنی آمادگی مواجهه با خیلی از مسائل پیش اومده در زندگیم رو نداشتم و در مورد اونها آموزشی ندیده بودم! تنها چیزی که به من تعلیم داده شده بود اینکه از خداوند درخواست رشد کنم ،در حالی که نه معنی اون رو می‌دونستم و نه می‌فهمیدم که چرا باید همچین چیزی رو بخوام؛ فقط به واسطه تعالیم جامعه، مدرسه و خانواده که به ما آموزش داده بودند رشد کردن خیلی خوبه و از خداوند در دعاهاتون رشد بخواین ، من هم اون رو از خداوند می‌خواستم! درخواست من اجابت شد و هربار چالشی جدید پیش روی من قرار می‌گرفت که خودم به تنهایی و با آزمون و خطا مجبور به حل اون می شدم. الان می فهمم که چه جاهایی به واسطه آگاهی نداشتن ، اشتباهاتی کردم و پیش خودم فکر می کردم که درسته . ولی پس چرا زندگی اون قدر خوب و رویایی پیش نمی‌رفت ؟ چرا من که تمام تلاشم رو می کردم که انسان خوبی ( طبق تعالیم دینی و اجتماعی ) باشم ، اینقدر ضربه می خوردم و پیوسته در ناراحتی و رنج بسیار و عدم آرامش بودم ؟ چرا ؟ چرا ؟ چرا … ؟